Reisverslag: Vakantie 2014 – Tsjechie, Velky Vrestov

by Tatiana

Eindelijk is mijn reisverslag klaar! Het heeft even moeten duren, maar ik wens jullie veel plezier bij het lezen van mijn uitgebreid verslag met foto’s. 


Vrijdag 11 juli 2014, 11.05 uur (Kilometerstand: 145.555)

Het is bijna zover. We zijn volop bezig met de voorbereidingen voor de vakantie. Vannacht rond 03.00 uur vertrekken we met de auto richting Tsjechië, Velky Vrestov. Ik heb er erg veel zin in. Een nieuwe beleving. Normaal gesproken vertrekken we naar Duitsland, Oostenrijk en/of Italië, dit jaar wordt een verrassing. Het meeste heb ik al ingepakt, mijn kleding, bikini, zonnebril, zonnehoed, en beauty producten. Ook tijdens de vakantie is beauty een item.

Het is nog steeds vrijdag, maar inmiddels wel 23.25 uur, maar wat duurt het lang zeg. We hebben Esmee vroeg op bed gebracht, en zelf ook even geprobeerd om wat slaap te pakken, maar dat lukt niet echt. Allemaal kunnen we niet wachten om weg te gaan, dan duurt wachten echt lang. We hebben zin in een nieuw avontuur, wat komen we onderweg tegen, hoe is het land, het landschap, de cultuur en hoe zijn de mensen.

Zaterdag 12 juli 2014, 05.42 uur

Inmiddels zijn we al onderweg en maken we onze eerste stop bij Goldbach Süd. Nadat we tijdens de rit eerst mochten genieten van een grandioos grote maan, zien we nu hoe de zon opkomt. En Esmee kwam net samen met papa aanlopen met een bloemetje in haar hand, die ze voor mij had geplukt, zo lief. 
08.58 uur

De tweede pauze gehad bij Plötzetal West. We moesten ook tanken, want het lampje brandde al ongeveer 100 km, dus het spande erom. Esmee viel net in slaap dus wilde Fokko liever doorrijden op goed geluk. Want hier in Duitsland is je tank zo leeg voordat een tankstation tegenkomt. We dachten even lekker een kopje koffie te gaan drinken en een worstje voor Fokko, gelijk € 9,28 lichter.

11.30 uur

Am Nothingsgründ aangedaan voor de derde stop. Daar hebben we wat langer gezeten en de benen gestrekt omdat het zonnetje lekker scheen. Nu gaan we richting Praag, nog 125 km.

12.09 uur

We zijn in Tsjechie aangekomen, en hebben net een baanvignet gekocht voor 10 dagen. De temperatuur schiet ook al aardig omhoog van 16?C naar 22?C. Heerlijk, zonnetje kom maar.

14.30 uur

Het was even zoeken en de wegen zijn slecht begaanbaar, ondanks dat mag je er toch 90 km/u rijden, en kom je er fietsers en wandelaars tegen. Raar gezicht maar tja daar is vakantie voor he, je ogen uitkijken. Uiteindelijk hebben we gevonden waar we moesten zijn en daar stond Jitka ons al op te wachten. 

Ze liet ons het huisje zien en hoe een en ander werkte, terwijl ik alleen maar dacht: ‘Ik wil mijn bikini aan doen en een duik nemen in het zwembad.’ Zodra zij weg was, hebben we dat ook gedaan met zijn allen. Dat is wel echt heerlijk hoor zo’n prive zwembad. Toen Esmee heb koud begon te krijgen hebben we ons omgekleed om boodschappen te doen voor ons eerste ontbijt morgenvroeg. Omdat we gehoord hadden dat uit eten goedkoop zou zijn, en natuurlijk omdat ik uit eten gaan heerlijk vind, besloten we om dat te gaan doen. Omdat we eerst even in de buurt wat wilden gaan eten, stopten we bij het eerste Motorest dat we onderweg tegenkwamen. Toen we naar binnen liepen zagen we al dat het een tent was waar we normaal niet snel zouden gaan eten, maar we hadden allemaal honger. Het was echt zo’n restaurant die je in de woestijn tegenkomt waar je naar uitkijkt om naar binnen te stappen omdat je al 100 km gelopen hebt en geen mens meer hebt gezien. En dan doe je deur open, het kraakt wat, en alle mensen draaien om en kijken je aan alsof je van een andere planeet komt. In feite was dat voor ons ook zo, want het menu was alleen in het Tsjechisch, en ze spraken geen Engels of Duits. Met moeite en veel handgebaren kwam er eten op tafel. Vlees dat te lang gebakken was en vis dat vanuit het water zo verder kon zwemmen op het bord in het frituurvet. 

Maar, onze buik was vol, en mijn verslag een verhaal rijker, dus ik klaag niet. We hebben netjes afgerekend en zijn weer naar het huisje gegaan. Terwijl ik Esmee daar fatsoenlijk eten gaf, was Fokko bezig een kampvuur te maken. En met onze voeten rondom het fonkelende knisperende vuurtje genoten we van een biertje met wat chips. En deze lange dag hebben we afgesloten met zijn allen in een grote slaapkamer, om zo nog even al fluisterend in slaap te vallen.

Zondag 13 juli 2014

Na een heerlijke nacht rustig wakker geworden en het ontbijt op tafel gezet. Het zonnetje scheen al volop naar binnen. We hebben snel onze zwemkleding aangetrokken en het zwembad opgezocht. Af en toe even een duik en dan weer opdrogen in de zon, wat een luxe. Fokko en ik zijn tussendoor nog even boodschappen gaan doen terwijl Lavinia lekker met Esmee bij het zwembad bleef. Op het boodschappenlijstje stond voor vanavond barbecue op het menu. De zon scheen nog steeds heerlijk en het water lachte ons toe, dus zijn we eerst weer lekker gaan zwemmen. 

En tegen 16.00 uur werden de kolen op de barbecue gegooid. Terwijl de kip en de worst lag te bakken en een heerlijke geur achterliet, hieven wij een glas whisky om te proosten op een onvergetelijke vakantie. Maar in de verte kwamen wat donkere wolken onze kant op drijven en het duurde niet lang of het begon te regenen. Ik als moeder mocht snel met Esmee naar binnen, zodat Fokko het vlees in de gaten kon houden en Lavinia de parasol als een paraplu op een regenachtige dag charmant in de lucht mocht houden. Hoe slecht het weer ook even was, het vlees smaakte heerlijk. En het duurde ook maar even, het spetterde nog maar een beetje, Esmee kreeg tante haar regenjas aan en kon lekker onder de parasol zitten. Koud was het ook totaal niet en wat is er nou lekkerder om tijdens het barbecueën af te koelen in het zwembad, dus dat deed ik. En zoals het gezegde luidt: ‘Als er 1 schaap over de dam is, volgen er meer!’ volgden ook Lavinia en Fokko mij in het zwembad. Zo hebben we nog even lekker gezwommen en wat geklierd. Ook activiteit staat hoog in het vaandel als wij op vakantie gaan, dus een boswandeling was het volgende wat we gingen doen. Iedereen de bergschoenen aan, wat ben ik blij dat ik ze heb, ik hou van pumps en stiletto’s maar tijdens mijn vakantie laat ik ze graag even staan. En ook Esmee draagt ze graag, de plassen die er lagen van de regenbui die we eerder hadden gehad werden een voor een getrotseerd. Stap, spring, plons, bommetje, ze kreeg er geen genoeg van. 

 

Na de wandeling een warme douche met Esmee en weer lekker fris zodat ze lekker naar bed kon. Nu lekker met een kop koffie, chips en nootjes onderuit op de bank televisie kijken. Of slapen he Fokko, hoezo koffie houdt je wakker!

Maandag 14 juli 2014

Vanmorgen weer rustig wakker geworden aan een lekker ontbijt. Lavinia had vannacht beneden geslapen in de woonkamer omdat ze zich niet zo lekker voelde. En mocht het zich voordoen dat ze er uit moest, dan hoefde ze ons in ieder geval niet wakker te maken. Tijdens het ontbijt kletsen we even na over gisteren en bedenken wat we die dag kunnen gaan doen. In het boek dat in het huisje lag stond een stukje over Rotsstad ‘Adrspach’, een gebergte dat ik zelf ook al op Google had opgezocht en wat wij allemaal graag wilden zien. Dus dat stond op het programma voor vandaag. Het was vrij makkelijk te vinden. Het zag er imposant uit en het was ook leuk om te weten dat de film Chronicles of Narnia bepaalde scenes bevat die daar zijn opgenomen (wij die avond natuurlijk gelijk de film kijken om die scenes er uit te zoeken). Even over die dag, het was echt super mooi om te zien. Geen rots was hetzelfde. Er was 1 rots die indruk op mij maakte omdat die zo torenhoog was en onderaan maar zo smal. Ik ging er naast staan, gaf het een duwtje maar het bleef wel staan, gelukkig. Aan het einde van de route zou een grote waterval staan, maar toen wij daar kwamen bleek het nogal om een kleine waterval te gaan. De gids die daar stond met een groep toeristen vertelde (in het Tsjechisch) dat je 3x iets moest roepen. Wij begrepen niet wat, maar de groep riep dus 3x de toverspreuk. En op dat moment kwam er een grote watervalstroom naar beneden. De omgeving rondom de rotsen en het meer was zo mooi dat er op dat moment ook een bruidsreportage werd gehouden. 

Nadat we enkele mooie shots hebben gemaakt en heerlijk hebben rond gelopen hebben we ergens even een snelle boodschap gedaan en daarna vervolgens een mooi restaurant opgezocht. Dit keer eentje die er beter uitzag dan, tja wat zal ik zeggen, dat ding. Dit was een pension, tevens welness met de naam Pension Na Fa?e. Alleen de naam al! Om nog een ramp te voorkomen ben ik eerst even naar binnen gegaan om te vragen of we er konden eten en of ik de menukaart mocht zien. Na goedkeuring zijn we met zijn allen naar binnen gegaan. Het zag er van binnen ook chique uit. En ook het eten wat we voorgeschoteld kregen zag er chique en met liefde gemaakt uit. Fokko had pork neck steak, Lavinia had zalm met spinazie en room en ik had Nile Perch Fillet. Als toetje Pancakes met warme kersen en slagroom en panna cotta met kersen en slagroom. En dan krijg je de rekening en verwacht je eigenlijk dat die ook chique zal zijn, maar voor al dat lekkers hoefden we maar € 40,00 te betalen.

Dinsdag 15 juli 2014

Zoals elke morgen ook vandaag weer eerst ontbijt genuttigd met zijn allen aan tafel. En het alom bekende plan beramen wat die dag te doen. En Fokko vroeg … What’s it gonna be ladies? Waarop wij zeiden … Shoppen? En daar had iedereen wel zin in, dus gingen we winkelen in het overdekt winkelcentrum bij Hradec Kralove, Futurum. Het was er groot en mooi en allemaal winkeltjes voor mij, mijn dag kon niet meer stuk. Na een vermoeide dag shoppen moest er natuurlijk ook gegeten worden.  En ook in het winkelcentrum aan eettentjes geen gebrek. We konden kiezen uit McDonalds, Bageterie, KFC, Mangaloo, Wok Food, Sakura’s. Ik koos voor de laatste omdat ze daar heerlijke Sushi hadden en ontzettend goedkoop. Fokko koos de pekingeend en Lavinia voor KFC. Het heeft heerlijk gesmaakt. 

’s Avonds thuis bij het huisje eerst even gezwommen en later had Fokko als verrassing een heerlijk plekje gecreëerd buiten, bankstel naar buiten en hapjes op tafel. Zo hebben we tot in de late uurtjes buiten gezeten om de zonsondergang, de sterren en vleermuizen te bekijken. Daarna lekker op 1 oor.


Woensdag 16 juli 2014

Vandaag wordt het echt zo’n dag van even helemaal niets. Toch ook een beetje waar vakantie voor staat. Een luie dag aan het zwembad. Bikini aan, zonnebril en hoed op, zoals een echte diva betaamt. En voor de mannen onder ons, Fokko lag lekker languit bij het zwembad met een biertje in zijn hand. En daarop heb ik maar 1 ding te zeggen: heerlijk! Omdat het zonnetje ons lang gezelschap hield leek het ons wel lekker om te gaan barbecueën. Dit keer met iets minder alcohol. Zo gezegd, zo gedaan, dus lekker alles in huis gehaald. En het luxe aan een eigen zwembad is dat je er zo in kan springen als je even zin hebt. Hapje vlees, slokje drinken en een duik. Ook Esmee was lekker aan het zwemmen. Omdat ze al zo goed kon zwemmen met haar vleugeltjes en drijfzwempakje hebben we het ook geprobeerd zonder, dus zij zwom met alleen haar vleugeltjes om en ze deed het geweldig. Je had ons moeten zien, echte trotse papa en mama. Dat is echt zo leuk om te zien. We konden ook deze avond weer lang buiten zitten met een hapje en drankje.

Donderdag 17 juli 2014

Aan de lucht te zien leek het vandaag een koelere dag te worden. Geschikt om weer iets actiefs te gaan doen. Iets toeristisch, zoals een kasteel bezoeken leek ons allemaal wel wat. Dus aan het ontbijt hebben we weer een paar opgezocht op internet en de leukste er uit gezocht. Voor ons was dat de St. Barbara Kathedral. Uiteindelijk daar aangekomen was het toch veel warmer dan we dachten, het was tussen de 25 ?C en 30 ?C. Maar het was er mooi en heel gezellig om rond te lopen. De kathedraal was heel indrukwekkend om te zien. Het gebouw was echt imposant, zo mooi gebouwd, een geweldige architect. En zoals we dat altijd doen als de gelegenheid zich voordat branden we een kaarsje in alle stilte. 

Na die tijd hebben we een terrasje uitgezocht waar we lekker in de schaduw konden zitten om wat te drinken en af te koelen.  Maar wat we niet hadden verwacht is dat we daar zo lang zouden blijven zitten, zo gezellig kletsen en genieten van al het lekkers. Alles wat op het menu stond zag er zo lekker uit dat we niet wisten wat we moesten kiezen. Dus bestelden we in een paar rondes en in kleine porties steeds wat nieuws van het menu.

Ronde 1:       2x pivo (bier) groot

 

                       1x Ice Tea Lemon

 

                       2x portie Onion rings

 

Ronde 2:       2x pivo groot

 

                       1x Ice Tea Lemon

 

                       1x Large Mixed Salad

 

Ronde 3:       1x pivo klein

 

                       1x portie pommes frites

 

                       1x gegrilde camambert met spek en cranberries op een sandwich

 

                       1x gegrilde geitenkaas met peer en cranberries op een sandwich

 

Wij hadden na die tijd het idee dat het wel aardig wat zou kosten, maar dat viel mee. We stonden er echt van te kijken en hadden zoiets van zullen we dan nog een ronde 4 en ronde 5 doen. Want voor deze 3 rondes waren we nog geen € 26,00 kwijt.

Vrijdag 18 juli 2014

We zouden vandaag het Reuzengebergte gaan bekijken, maar Esmee kwam ’s ochtends bij ons in bed liggen en kreunde dat ze buikpijn had. En tijdens het ontbijt zei ze het ook weer. En ze had het nog niet gezegd of ze moest ook al overgeven. En de hele dag hield het een beetje aan. Sneu om te zien, Esmee werd er heel sloom van. Niet vooruit te branden en alleen maar willen liggen. Ze wilde helemaal niets, zelfs tegen chocola zei ze nee. We hebben haar een zetpil gegeven en daarna heeft ze lekker geslapen. Voor de rest heeft ze de hele dag bij mij gelegen. Tegen de middag wilde ze nog wel even zwemmen. Er zwom ook een salamander bij ons in het zwembad, die graag weer het droge op wilde maar niet op de kant kon komen. Iedereen wilde het beestje even vasthouden, en dat is ook gebeurd. Hij kroop ook nog even over Esmee heen, maar zij moest er niet zoveel van hebben. 

Later die dag is Jitka ook nog langs geweest met een verdelger/specialist. Wij hadden haar gebeld dat er een nest vol met horzels bij ons huisje zat, en dus nam zij iemand mee om het te verhelpen. We hebben daarna een kleine beschaafde barbecue gehad en nog een evening dive gemaakt waarna ik mijn meisje naar bed heb gebracht.

Zaterdag 19 juli 2014

We dachten in de ochtend dat het wat beter ging met Esmee, en dat gaf ze zelf ook aan. We hebben nog even gewacht en het leek goed te gaan dus wilden we vandaag het Boheems Paradijs bezoeken. Het was ongeveer een uurtje rijden, dus ook niet zo heel ver. Het was eerst even moeilijk te vinden maar we zijn er toch gekomen. We hebben een map van het gebied gekocht zodat we konden zien welke route we moesten lopen. Er werd ons verteld dat we het gele pad moesten volgen en dat we tijdens de route ook trappen moesten beklimmen. We waren net aan de wandeling begonnen, Lavinia met de dadanana op de rug, Fokko met Esmee op zijn rug, en nog geen 5 passen gezet en daar volgde de eerste trap al. En niet zomaar een trap met mooie gelijke treden, maar 1 trede hoog, 1 trede kort, 1 trede mist en bukken onder de rotsen door. Oh nee dachten we, als dat de hele route zo doorgaat.  Na veel moeite, geklim en gebuk bleek het een soort uitkijkpunt te zijn. Maar het was het begin van de route dus nog niet heel veel te zien. Pas erin en weer verder, 5 km lang, maar het was werkelijk waar een adembenemende route, maar ook zeer vermoeiend. Ook hier hebben we weer flink wat foto’s gemaakt om alles vast te leggen. 

 

Bovenaan de route hebben we even een grote pauze ingelast om even weer tot positieven te komen. Esmee was nog niet helemaal opperbest, dus zij heeft even een hazenslaapje gedaan bij ons op schoot. We hebben wat gegeten en daarna de route weer verder gevolgd. 

 

Op de terugreis zijn we gestopt bij een wegrestaurant om wat te eten. Esmee voelde zich nog steeds niet helemaal goed en had ook weer wat koorts. We hadden haar tvtje uit de auto meegenomen en zij kon lekker liggen tv kijken terwijl wij een hapje konden eten. Dit keer had Fokko een kogelbiefstuk, Lavinia had zalm met brocolli en ik had zalm met spinazie. Bij het huisje zijn Fokko en Lavinia nog even gaan zwemmen, maar vooral gek doen en ben ik lekker met Esmee in de ligstoel bij het zwembad gaan liggen.

Zondag 20 juli 2014

Vandaag even gedaan wat goed was voor Esmee, rust en even helemaal niets. Ze had nog behoorlijke koorts. We hebben een lekker plekje voor haar gemaakt in de schaduw, waar ze kon liggen en spelen. Ook vandaag was het weer heel warm, dus wij zijn gaan zwemmen. Eerst hadden Fokko en Lavinia nog boodschappen gedaan. Fokko kwam thuis met een mooie ketting die hij voor mij had gekocht. Lavinia en ik hebben later nog even een boswandeling gemaakt, maar daarvoor was het veel te heet, ver over de 30?C. Dus ver zijn we niet echt gekomen. En naast dat het zo heet was werden we ook achterna gezeten door die ontzettend irritante dazen, die je blijven achtervolgen en op je gaan zitten net zolang totdat ze je eindelijk gebeten hebben. En alsof dat nog niet erg genoeg is zijn zowel Lavinia en ik allebei allergisch voor alles wat steekt of bijt. Een klein plekje wordt later opeens een enorme reusachtige bult, een pannenkoek. En vaak kiezen ze ook niet de charmantste plekken uit. Alsof dat nog niet leed genoeg was hing er ook nog een spinnenweb middenin het pad, net zodat we het niet konden zien. En dus liepen we er volop in. Het zal vast een klein web geweest zijn, maar in onze beleving was het net zo’n groot web als waar Harry Potter in verstrikt raakte.  Het web zat in mijn haar, en overal. Ik zag overal spinnen, en niet zomaar spinnen maar van die kleine gele beestjes die als goed getrainde soldaten in een grote kolonie op 1 zwak persoon afgaan. En ik ben al zo bang voor die kleine etterbakjes. Ik schreeuwde Lavinia om hulp, wat meestal wel andersom is, maar ze kwam me helpen en zei het is alleen maar web, geen spin. We hebben het hazenpad gekozen en zijn snel weer terug gegaan naar het huisje om af te koelen in het zwembad.

 

Maandag 21 juli 2014

 

Esmee was weer helemaal op en top, en daarom gingen we vandaag iets leuks doen voor haar. Een dagje dierentuin, en lekker dicht bij huis. Het was een hele mooie dierentuin. Het park was heel mooi opgezet. De omheining tussen de dieren was afgezet met glas, daardoor beleefde je alles van heel dichtbij. Een hyena die achter het glas zit, lijkt dan ineens heel dichtbij. Wat ik dan weer minder vond was dat alle toegang voor het personeel met houten deuren was, zoals wij dat hebben in de tuin met een schuttingdeur. Normaal gesproken houdt dat bij ons de buren wel buiten, maar of datzelfde geldt voor een hongerige panter, dat vraag ik me af. Dan vraag je je toch af hoe dik het glas is en hoe stevig de deuren. Een boze gorilla, ik denk dat het een oud en ijdel mannetje was, gaf een demonstratie van hoe dik het glas is. Hij kwam niets vermoedend dichterbij, zo dichtbij had ik ze nog nooit gezien. Hij daar en wij hier, enkel gescheiden door het glas. En het ging van bonk, bonk, bonk. Met zijn spiermassa gaf hij 3 stevige bonzen op het raam om ons allemaal even te laten zien wie er de baas is.  En die hint begreep iedereen maar al te goed. 


Ook een jong luipaardje zagen we van up-close-and-personal achter het glas. Wij waren niet alleen nieuwsgierig naar datgene achter het glas, maar vice versa net zo. Het kleine luipaardje zag een Engelse Buldog en vond het beestje erg interessant, erg grappig om te zien. 

We hebben wel wat enkele buien gehad dat was wel een beetje jammer, want daardoor moesten we af en toe wel even schuilen. Dat hebben we gedaan bij Mama Africa, waar een Afrikaanse vrouw kip en andere lekkernijen klaar maakte op de barbecue. ’s Avonds op de bank hebben we met zijn allen op de bank Sneeuwwitje gekeken en zijn vrij vroeg op bed gegaan.

 

Dinsdag 22 juli 2014

Vandaag wilde ik graag weer even shoppen en daar ging iedereen wel mee akkoord. In Hradec Kralove waar ook het overdekte centrum Futurum lag, was ook een Interspar. Dat hadden we nog niet bekeken en dat trok onze nieuwsgierigheid ook wel even. Aan winkels hadden ze daar niet zoveel, behalve een dierenwinkel met cavia’s en hagedisjes. Het meest spraakmakende van de interspar was denk ik wel de glazen loopbrug. Voor je het beseft loop je daar op de brug en kijk je naar beneden en ziet een man terug kijken naar boven. Pas dan besef je dat je pal boven hem loopt met een kort rokje aan. Je kunt dus wel nagaan wat voor uitzicht dat geeft. Nadat wij alles daar gezien hadden zijn we naar Futurum gegaan, waar ik even lekker inkopen heb gedaan. Ik heb 3 sjafon blousjes, een korte broek en een luchtig soepel vallende zomerbroek gekocht. Na een uitputtende dag shoppen, tassen vol met jurkjes voor Esmee, hebben we de heerlijke pekingeend die Fokko al eerder geproefd had gegeten.

Woensdag 23 juli 2014

Gisteravond tijdens het douchen had Esmee heel lief aan mij gevraagd of we vandaag weer naar de dierentuin zouden gaan. En toen we ’s ochtends bij het zwembad zaten vroeg ze hetzelfde aan Fokko. Aangezien er maar weinig mensen zijn, waaronder wij als ouders, die geen nee kunnen zeggen tegen haar lieve blauwe oogjes, waren dat de plannen voor vandaag. Plannen zijn er bij ons eigenlijk nooit op vakantie, wij leven met de dag en zien wel wat we doen of wie beslist wat iemand wil doen. Bij de dierentuin aangekomen schrokken we wel van de enorme drukte. Massa’s mensen stonden in de rij, auto’s stonden met kop en kont tegen elkaar. Maar om haar niet teleur te stellen zijn we toch gegaan. Ook omdat we de vorige keer een kleine tegenslag hadden qua weer. En in de dierentuin was de drukte niet meer terug te vinden. Mensen waren verspreid over het hele park. Het beloofde dus gewoon weer een gezellige dag te worden. We kwamen op plekken van de dierentuin die we nog niet gezien hadden. Esmee is nog geschminkt als een mooie vlinder. 

Omdat we nog wat tijd overhadden en het op dezelfde route lag zijn we ook nog naar de stuwdam geweest. Het was net een plaatje van Anton Piek of een plaatje van de Efteling. Op de terugweg hebben we ergens bij een achteraf gelegen hotel/resort een hapje gegeten. Het was een oubollig maar erg gezellig restaurantje. Daar hebben we allemaal uit een waterbron gedronken die in het midden van het hotel stond. Uit de verhalen bleek dat dit een bron was waar je uit kon drinken en zodoende je kwalen zou genezen. We hadden voor Esmee spaghetti besteld, maar dit wilde ze niet eten, ze was erg flauw aan het doen. Dus uiteindelijk is Fokko met Esmee naar de auto gegaan. Daar hebben ze op ons gewacht.

 

Donderdag 24 juli 2014

 

Vandaag zouden we naar het Adelaarsgebergte gaan. We hadden dit ook ingesteld op de navigatie, maar het was niet te vinden. We waren echt in the middle of nowhere, op de telefoon geen bereik en op de navigatie geen GPS, we waren buitengesloten van de rest van de wereld. Echt een scene voor een film zoals Wrong Turn. Gauw wegwezen dus. Toen we eindelijk weer GPS hadden zijn we er gauw vandoor gegaan. We hebben een centrum in de buurt opgezocht en daar onze boodschappen gedaan.  Onderweg naar het huisje hebben we een beetje gepraat en besloten om morgen naar huis te gaan. Wat we wilden zien hebben we gezien. En we hebben van alles genoten, We hebben snel onze laatste centjes uitgegeven en alles alvast ingepakt. Esmee is later naar bed gegaan en wij hebben onze laatste avond afgesloten op het balkon, waar ik mijn reisverslag heb geschreven.

 

Vrijdag 25 juli 2014

08.15 uur
We vertrekken nu richting huis, einde vakantie. Het is nog lekker vroeg en rustig op de weg. Het was een lange nacht van weinig rust. De navigatie gaf aan dat we om 18.00 uur thuis aan zouden komen.

11.30 uur

We zijn nu ergens voor Dresden en gaan even de auto uit, zodat iedereen even de benen kan strekken.

13.23 uur

Even bijtanken op parkeerplaats Plötzetal Ost.

14.38 uur

Nog maar een keer pauze op Rastplatz ?hry.

15.29 uur

Fokko is moe van het lange rijden en dan heb je ook nog zoiets frustrerends onderweg wat ze een file noemen.

16.04 uur

Eindelijk uit de file.

16.51 uur

We staan opnieuw in de file. Eerst was de verwachte aankomsttijd 18.00 uur en dat is inmiddels al 20.00 uur geworden.

17.17 uur

Gelukkig, we zijn ook weer uit deze file.

20.00 uur

In Nederland, Groningen bij de McDonalds even een broodje eten.

20.30 uur

En we zijn lekker weer thuis. Eindstand: 14.8407 km

Aantal afgelegde kilometers: 2852 km

 

Aantal uren achter het stuur: 43.55

Dit vind je misschien ook leuk

Leave a Comment